Kronik Depresyon
Genellikle depresyon hastalığı geçiren birey yaşam kalitesinin azalması sonucunda ve acı veren semptomlarla karşılaştıktan sonra bir ruh sağlığı uzmanına görünmeyi tercih eder. Ama depresyon her zaman bu şekilde karşımıza çıkmaz.
Psikiyatrik olarak distimi veya distimik bozukluk olarak bilinen kronik depresyonda, bireyler yardım almaya gerek duymaz ve tedavisi gözden kaçırılan bir hastalıktır. Normal depresyonda görülen düşüncelerinizi, hislerinizi ve davranışlarınızı olumsuz etkileyen belirtileri vardır ama kronik depresyonda en önemli farklılık belirtilerin şiddeti ve süresinin önemidir.
Bireyde hastalık süresi en az 2 yıl sürer. Major depresyon olarak bilinen klinik depresyon belirtileri daha az şiddetli olarak görülmektedir. Bireyin sosyal yaşamı ve mesleğindeki pozitifliği ileri derece bozulmaz. Bu olaylar neticesinde fazla fark edilemeyebilir ve tedavi arayışı aranmaz.
Kronik depresyon için depresyondan daha hafif bir hastalık diyebiliriz. Depresyon gibi distimik daha çok kadınlarda görülmektedir.
Kronik depresyon sebepleri neler olabilir?
Erken çocukluk döneminde yaşanabilecek istismar, ihmal, taciz, şiddet distimik bozukluğuna sebep olabilir. Kronik depresyon hem çocuk hemde yaşlı bireyde meydana gelebilir. Herhangi bir yaşta görülebilir yani. İstismar ve tacizler çocuktaki başlangıçla ilişkilidir. Tıbbi rahatsızlıklar ve kayıplar ise yaşlı insanlar için başlangıcı tetikleyebilir.
Kronik depresyonu nasıl tanırız?
Kronik depresyona sahip bireyler yani distimik bozukluk yaşayan kişiler hayatlarının önemli bölümlerinde kronik olarak mutsuzluk içerisindedirler. Sürekli olarak yorgunluktan şikayet ederler ve uyku düzenleri yoktur. İştahlarında farklılık olmayabilir ama ne yediklerinden ne de yaptıklarından zevk alırlar.
Kronik depresyon işlevsellik olarak major depresyon kadar etkili değildir ama kişinin ikişi ilişkisini ve aşk hayatını olumsuz etkilemektedir. Kişi çabuk kırılan, küsen, darılan ve kavgaya meyilli bir hale gelebilir. Çevresinde fazla insan istemez zaten herkese ayrı ayrı vakit zaman ayıracak bir enerjisinin olmadığını kendisinde hisseder.
Uzun bir süre kronik depresyon yaşayan kişiler durumlarının daha düzelmeyeceğini, “umutsuz vaka” olduklarını ve bu şekilde yaşamak zorunda olduklarını düşünmektedir. Bu düşünceler yaşam kalitelerini azaltır ve giderek de azaltmaya devam etmesine sebep olur. İnsan ilişkileri de çokta iyi değildir. Distimik bozukluk uzadıkça yinelenen ataklar ve kişinin intihar girişimleri artabilir.